Taulu, Кесибизни тилли тюкенчи болса мен алма суучукъ беригиз деб да къоюучанма. 
Добавлено (04.02.2011, 19:33)
---------------------------------------------
Ишле, атам, ишле!..
Бир кишини бир эринчек къызы болгъанды. Къыз, чыртданда сууукъ суугьа къолун джетдирмей, джукъ этерге унамай, кюзгюден кесин айырмай, джукълагьан бла ашагъандан сора джукъгъа джарамай, хаман алайгъа къалгъанды. «Ай, бу киши юйюнде олтураллыкъ тюлдю, баргъан кюнюню экинчи кюнюнде къысталлыкъды, къалай этсин адам?» – деб къыйналгъанды атасы, алай а не этерге билмегенди.
Бир кюн къызны биреуле тилеген этгендиле. Тилеб, джашны атасы кеси келгенди. Сёлешгендиле да, эринчек къызны атасы:
– Сизге къызымы берирге огъай демейме. Алай а гитчеликден къалай эсе да юрете билмегенме да, джумушха къолай тюлдю. Алыб баргъанлыгъыгъызгъа, тутмазсыз. Къызы къоюлгъан – мени атым болур, келин къойгъан – сизни атыгъыз болур. Андан эсе былай тура турса таб болурму эди? – дегенди.
– Огъай, биз аны тута билирбиз, бер ансы!.. Бергенди. Къызын чыгъарыб, не кереклисин да этерге
кюрешгенди. Бир бёлек заман озгъанды да, атасыны джаны тынмай:
– Ол джарлы эринчек да не эте турады, ол аны адамгъа санаб, элтиб юйлерине салгъанла да къаллайла джылай болурла экен, бир хапар билейим, – деб, джууукъларына салыб баргъанды.
Кюз арты, бачха, сабан джыя айланнган заман болгъанды.
Барса уа – аллайгъа барсын: иш къызыуда, джууукъла къадалыб бачхада битимни джыя тура. Къызы да чабышыб, къалгьанлагъа ал бермей, ашлыкъ суууруб кюреше.
Къонакъ бла саламлашхандыла да, ишни джарты къоймай, былайчыгъын бошай кетейик деб, дагъыда ишге киришгендиле. Барындан да алгъа ишге чабхан да – келин, барындан да дженгил ишлеген да – келин, къара къазауат этиб кюреше.
Келген киши, сейирден ауузу ачылыб, къараб къалгъанды.
Къызы, ёмюрде сууукъ суугъа къолу тиймеген къызы, къалай эсе да башха тюрлю адам болуб тура: чабыб мюрзеуню сууурады, челекле бла ташыйды, къууугъун-саламын бир джанына джыяды, чабдырыб къалгъанлагъа суусаб ичиреди, – джетген джерин тындырыб барады.
Атасы да сейирге къараб, танг-тамаша болуб турады...
Къызы неге эсе да ашыгъыб чаба барыб, атасыны къаты бла озуб тебрегенди да, атасына, къалгъанла эшитмезча, акъыртынчыкъ шыбырдагъанды:
– Атам, юйюнг къурумагъан, алай сюелиб турма да бир джукъгъа джараргъа кюреш, мында ишлемегеннге джукъ ашатмайдыла, – адетлери алайды...
